Bu ara ayrılmalara takmış durumdayım sanırım. Çevremde sık sık bir ayrılma haberi duyar oldum. Her duyduğum haberde ayrı üzülüyorum, sanki ayrılan benmişim gibi, içim buruluyor.
Herkes mutlu olsun istiyorum galiba, sevgi kelebeği miyim :)
Değilim de, durum değişiklikleri bana göre değil pek. Radikal kararlar veren insanlara şaşırmam ve bu insanları bu duruma iten nedenleri düşünmem, işte tam da bu yüzden.
Eski insanlara bakıyorum (böyle denir ya), mutsuz da olsalar, mevcut hayatlarını bir şekilde daim ettirmişler, başka çareleri olmadığından olsa gerek, "o insanı" bir ömür boyu çekmişler.
Anneannem ve dedem çok mu mutluydu? Anneannem, dedeme pek o kadar da bayılmazdı ama ayrılmayı da hiç düşünmediğine eminim. Bunun gibi birçok örnek var o dönemin hayatlarında.
Şimdiyse, kadınlar daha güçlü, tarafların tahammül limitleri düşük, fedakarlık yapmak istemiyorlar. Çoğu insan mecbur olduğu için "idare etmeyi" istemiyor. Zaten özünde bakarsanız evlilik / sadakat / fedakarlık gibi kavramlar insan doğasına ters ve gücü olan yeni nesil insanları daha kolay gidiyor.
Bir bakıma haklılar da, hayat kısa ve o hayatı huzur içinde yaşamak bir o kadar önemli, o zaman bir insana adanmak niye? Bir defter kapanır, yenisi açılır.
Bir diğer açıdan bakacak olursak, sevgi devam ettiği müddetçe, evlilik içten gelerek devam eder, fedakarlık yapmaktan gocunmazsın, sadık olmaksa zaten doğal olarak gelir.
O zaman kafamda şu soru oluşuyor: Yeni neslin güçlü insanları, gücü bulunca sevgiyi kolay mı kaybeder oluyor?? Eğer öyleyse o zaman ayrılmak yine saçma, çünkü aynı şekilde bulunan bir başka sevgi de aynı hızda kaybedilebilir. Sonuç şu oluyor: tüketim toplumu olmuşuz, herbir şeyi hızla tüketiyoruz.
5 yorum:
bence; hayat kısa;inceldiği yerden kopsun diyorum :)))
sonuç cümlen herşeyi açıklıyor zaten
ama eskiden insanlar mutsuz oldukları halde toplum baskısı maddi imkansızlıklar evli olduğu insanı çekiyormuş hayatı boyunca ve bu mutsuz evliliğin asıl acısını çocuklar çekiyormuş. Aslında bu da iyi değil ama evliliklerin çok çabuk gerçekleşip çok çabuk bitmesi de güzel değil tabii. Yeterince çabalamadan bitirmemek lazım en azından bir evlilik danışmanına gitmekte fayda var. Bir de bu haberler bitişler ayrılıklar insanı biraz demotive ediyor değil mi? Evlenmek isteyip kararsız olanları da caydırıyor korkutuyor maalesef.
Mininalist; hayatı bir insan uğruna harcamak sacmalik bence de ;)
nesoska, valla mutsuz olmak istedikten sonra herkes mutsuz.
Evlisi de mutsuz, bekarı da :)
Sevgi kelebeği; bence de herkes mutlu olsun ama ne geçen zamanlar geri geliyor, ne de olmayacak şeyler oluyor...
Aman, kafam bozuk işte :(
Aman boşver Sazan, benim de ara ara kızıyor kafam :)
Yorum Gönder