9 Haziran 2010 Çarşamba

7 Sene Bitti


Bugün benim için önemli sayılabilecek bir gün: Çalışma hayatına başlamamın 7.yıldönümü :)

Zamanın ne kadar çabuk geçtiğinden bahsetmeyeceğim bile, bir açıdan bakınca ne kadar uzun zaman olmuş, artık tecrübeli sayılabilirim, diğer açıdan bakınca sadece 7 sene olmuş.

Her yıl, 9 Haziran günü kafamda bir değerlendirme yapıyorum, deli miyim neyim :)
Geldiğim noktadan memnun muyum, geçen yıllarda neler öğrendim, bundan sonrası için beklentilerim neler şeklinde.

Tecrübeme göre iyi sayılabilecek bir noktadayım, yaşıtlarımdan bir çoğundan daha üst bir konumda sayılabilirim, bu olayın pozitif yönü.

Negatif tarafı ise, iş değiştirmezsem veya düşük olasıklıklı tesadüfler oluşmazsa emekli olana kadar aynı pozisyonda kalabilir, bir süre sonra mutsuzluk yaşayabilirim.

Çalışma hayatımda genel olarak şanslıydım, hep iyi insanlar karşıma çıktı. Evet zamanında kıskanç kadın tripleri atan bir yöneticim vardı, hatta bir diger yöneticim gece 11'e kadar şirkette kalır, hiç çalışmaz, bizim de kalmamızı isterdi ama özlerinde iyi insanlardı, sinsi değillerdi.

Rekabetçi ortamlarda fazla bulunmadım, bu nedenle çalışma arkadaşlarım hep çok iyi insanlardı, birlikte vakit geçirmekten hoşlandığım, ortak veya yakın yaşamları paylaştığım kişilerde aynı işyerinde bulundum.

Herkes gibi ben de pazartesi sendromu yaşadım doğru, ama işe gidince hemen atlattım bu sendromu.

Hayal kırıklıkları da yaşadım elbette ki, ama atlatabildim çok incinmeden.
Bu 7 senede gördüm ki, iş yaşamında yükselmek için çalışkan olmak önemli ama yeterli değil.
İnsan ilişkileri, şans, doğru yerde doğru kurulan ilişkiler çalışmaktan daha da önemli.
Kendine güvenmek ama bunu "kendini bir şey sanmaktan ibaret sanmamak", kendini doğru ifade edebilmek, rahat olmak, sosyal olmak, üstünü saymak astını sevmek, hepsinden önemli.

Özetle ne uzar ne kısalır bir noktadayım, huzur içinde ama Genel Müdür olma şansım olmadan ve kendimi zorlamadan işimi yapmaktayım, gerçek bir memur gibi sabah 09 akşam 18 arası

3 yorum:

Nesobaby dedi ki...

Sizin sektörde böyle işte hayat daha huzurlu sanırım . Sürekli hırslarıyla etrafına zarar veren insanlar pek yok. Herkes işini yapıp evine dönüyor :) Bizde öğlenleri bile dedikodu var. Haksız yere müdür olanlar konuşuluyor. Benim de geçen ay 5. senem doldu. Çok uzun gibi gelse de 5 rakamı çok küçük ve burdan emekli olmak istemiyorum. Neyseki bir işim var bir statü veriyor insana ama yine de yapmak istediğim iş bu değil. Keşke çiftçi olsaymışım :)) ya da dansöz :)))

MAVİ TUTKU dedi ki...

Olması gereken herşeyi anlamış ve yazmışsınız. Hepsi o kadar doğruki.
ÖZel sektörde var olmak, hele yükselebilmek bir çok şeyi gerektiyor gerçekten. Daha iyi yerlere gelmeniz bence işten bile değil.

Bero dedi ki...

Nesoşka, bizde kimsenin haksız yere müdür olduğu için dedikodusu yapılmıyor, çünkü kimse müdür olmuyor :)

Mavi Tutku, teşekkür ederim, kısmet bu işler :)