10 Nisan 2010 Cumartesi

Bir Şeyleri Kaçıracağını Sanmak




Kötü bir özelliğim var, belki de çok kötü bir özellik değil ama beni huzursuz eden bir özellik.

Farkettiğim zamandan beri düzeltmeye çalışıyorum, henüz tam olarak başaramasam da oldukça ilerleme kaydettiğimi düşünüyorum.

İçimde öyle bir heyecan var ki hayata karşı, yapmak istediğim hiçbir şeyi kaçırmak istemiyorum.
Bazen de kendimi mecbur hissettiğim için bir şeyleri yapmam gerektiğini düşünüyorum.
Her durumda, kafama koyduğum bir şeyi yapamayınca huzursuz oluyorum.
İstanbul Film Festivali mi başladı, mutlaka bu festivalden beğendiğim birkaç filme gitmem gerektiğini düşünüyorum. Gidemezsem üzülüyorum.
Yeni bir restoran mı açıldı, eğer ilgimi çekiyorsa en kısa sürede orada bir yemek yemek istiyorum.
Ya da uzun süredir görmediğim bir arkadaşım mı var, onunla buluşmam gerektiğini düşünüp plan yapmaya başlıyorum.
Boş zamanlarımı serbest bırakıp, gelişigüzel yaşamaya olanak sağlamıyorum. İllaki bir plan, illaki bir program olması gerekiyor kafamda.
Cuma sabahı itibariyle haftasonu için bir planım yoksa rahatsızlık duyuyorum. Kendimi olayların akışına bırakmıyorum. Yazarken, bunun çok yorucu olduğunu farkettim.
İşin ilginç tarafı, tesadüfen plan yapmadığım zamanlarım en güzel geçen zamanlar oluyor.

Demek ki aslında bu planlar, gereklilikler beni yoruyor.
Zaten yormasa da farketmez, bir süre boyunca çok heyecanlı planlar yapamayacağım :)
Bu durumda, bu huyumu bir kenara bırakıp hayatın akışı ile sürüklenmekte fayda var :)

3 yorum:

Stil Direktoru dedi ki...

en güzeli zaten planladığımız gibi olması çok zor oluyor hayatın anı yaşa en güzeli

asmabahce dedi ki...

Bu özelliğin aynısı bende de var! korkunç yorucu, hayata bağlayan, engellenemeyen iyi mi kötü mü bilemiyorum...

Bero dedi ki...

haklısın Stil Direktörü. Neyse ki bunu anladım artık.

Asmabahçe, dediğin gibi çok yorucu...