Biri Bana Yardım Etsin!!

Sorumluluk duygumdan hoşlanmıyorum...
Yapmak zorunda olduğumu hissettiğim ama aslında çok da istemediğim şeyleri yapmaya çalışırken sıkıntı yaşıyorum: yapsam bir türlü, yapmasam başka türlü.

Mesela, bayramları aslında seviyorum, aile ziyaretlerini de seviyorum ama bir noktadan sonra çok yoruyor.
Önümüz bayram, sağolsun çok sevdiğim akrabalarımın beklediği bayram rutinini izlersek bayramımız böyle geçecek:

1.gün: Sabah kahvaltısında kayınvaldemin evinde eşimin ailesiyle buluşmaca, saat 13:30 civarlarında buradan ayrılıp anneanneme geçiş. Burada tüm anne tarafım toplaşır ve 15:00 civarında bayram yemeği yenir, ardından çay içilir, saat 17:30 olur. Buradan ayrılırız eşimin teyzesinin evine atarız kendimizi. Eve geri döndüğümüzde midemde çikolata, börek, kek, dolma gibi bilimum yiyecekler dolanır durur. İlk gün böyle biter.
2.gün: Sabah kalkılır, azıcık evde dinlenilir, saat 14:00 gibi yollara düşülerek, nedense hep kötü olan bayram trafiğinde 2 saatte karşıda oturan amcamlara gidilir, orada diğer amcamlarla buluşulur, 17:00 gibi kalkılır, yine 2 saatte eve dönülür, akşam 19:00 sonrası serbest zaman.
3.gün: Aslında diger amcamlar bizi bekler, ancak onlara gitmemek için bir yöntem düşünülür. Bazen gidilir, bazen gidilmez.
4.gün: Dileyenler için ekstra İstanbul gezisi veya serbest zaman

Offf, yazarken bile içim şişti.
Bu nedenlerle bayramlarda sıklıkla uzaklara kaçıyoruz. Bu bayram için henüz bir programımız yok ama zaman daraldıkça stres katsayım artıyor. Özellikle de 2 saatlik trafik yolculuğunu düşününce.
İşin kötü tarafı, büyükler gelmemizi bekliyor, gidersek içim şişiyor, gitmezsek vicdanımmm

Bunun bir çaresi yok mudur??