Canınız sıkıldığı zamanlarda, bunaldığınızda, kendinizi üzgün hissettiğinizde ya da bazen durup dururken, kendinizi başka bir hayatın içinde düşlediniz mi hiç?
Benim böyle zamanlarda kaçış olarak kurgulamış olduğum bir hayat var !!
Bu hayatı yıllar önce hayal etmiştim ilk kez, sonra geçen yıllarda hayalim hiç değişmedi.
Hani kişisel gelişim eğitimlerinde insanlara söylerler ya: "canınız sıkkın olunca kendinizi mutlu olduğunuz yerde düşleyin, göreceksiniz rahatlayacaksınız" şeklinde.
Hayalimde Paris'de yaşıyorum. 22 yaşındayım. Evim böyle 5 katlı bir binanın çatı katı.
Camın önünde ahşap bir masa var. O masada oturup çalışırken arada dışarı, binaların tepelerine bakıyorum. Paris hep biraz puslu, ama hiç yağmur yağmıyor.
Her sabah evden çıkıyorum, sürekli aynı cafede "croissant" veya benzeri bir şey yiyorum ve mutlaka kahve içiyorum.
Sonra metro ile işe gidiyorum. İş yerinde az kişi çalışıyor. Mesela 10 civarında.
Ne iş yaptığımı hayal edemedim hiç :) Heralde hayallerimin işini henüz keşfedemediğim için.
Akşam olduğunda arkadaşlarımla bir kadeh şarap içeceğim bir yere gidiyorum, peynir yiyorum bol bol.
Bu hayalimi insanlardan bunalınca kuruyorum genellikle. Mevcutta tanıdığım hiç kimse hayalimde yok. Bireysel ve yalnız bir hayat yaşıyorum.
Gerçekte ise yalnız yaşamayı bilmiyorum, akşamları yalnız kalmayı pek biliyor sayılmam.
Mutlu olur muyum acaba? Sanırım çok mutlu olamam.
Ama hayal kurması güzel, hem de çok dinlendirici...
1 yorum:
bu kadar cok hayal kuran bir insan olarak, senin ki gibi bu kadar belirgin ve degismeyen bir hayalim hic olmadi...en enteresan gelen tarafi ise gecirdigin tum yillar icerisinde o hayali o zamana ait kisiler ile suslememis olman...hakikaten cok enteresan, sanki bir kutuya koymussun da tavanarasinda, canin ne zaman isterse cikariyormussun gibi...
dun okudum ben bu yaziyi, ara ara benim boyle bir hayalim var mi diye dusunuyorum o zamandan beri..ama yok bulamadim:)
Yorum Gönder